ن :
سلام .....
امشب می خوام قِصّه بگم ،
حکایت ؛
قِصّهء اوَّل ،
اوَّلین روایت ؛
از " ب " اوَّل ،
اوَّلِ بسم الله ...
تا که رسیده قصَّه مون اینجا " به آه " .....
روایتِ تَمَرُّدِ اوَّلِ تاریخِ خدا ؛
همون جا که ؛
" فرشته ای سجده نکرده بود به ما " ..........
از اوَّلین وسوسهء شیطون و حوّا ؛
" با یه سیب " ...
از امتحان اوَّل و
رَد شدنِ جَدِّ نجیب .....
از اوَّلین گناه و اوَّلین عتاب ...
خروج از بهشت و دیدنش ؛
" تو خواب " .....
از اوَّلین زایشِ انسان ؛
" هابیل " ...
از اوَّلین قتل به دست ؛
" قابیل " .....
از اوَّلین غُصّه وُ غم ،
اشک و فَغان ...
از اوَّلین فَریب و تَبعیدِ جهان .....
از اوَّلین شکستن از دستِ خودی ...
تا به همین روز و شبای بیخودی .....
از اوَّلین دلهای تنگ و یخزده ...
تا برسه به آدمای شب زده .....
چی بگم !!!؟؟
" راستی که دنیامون غمه " ..........
عشق و خنده س که تو این دنیا کمه .....
بعد از این تلخیا و دربدری !!!
نمیشد خدا ؛
" که از ما بگذری ؟!؟! "
کاشکی از اوَّلِ روز ،
گذشته بودی از گناه ...
تا روزا شب نبودن ؛
" این همه تاریک و سیاه ..... "
تو که رنجِ ماها رو میفهمیدی ...
جرا جُرمِ آدمو، نبخشیدی ؟!؟!؟!
واسه کندنِ یه سیب و
" این همه رنج و عذاب !!!!! "
" بیا حکمی کن به پایان عتاب .......... "
" ه.م غروب "
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: دل دَردِ غروب , " ه, م غروب " , تارا محمد صالحی , حکایَت , خدا , رنج , آدم , فهمیدن , جُرم , بَخشیدن , سیب , عذاب , جهنّم , بهشت , ,
تبادل لینک هوشمند